پوزیشن لانگ و شورت چیست و چه کاربردی دارد؟

در بازار ارزهای دیجیتال، معامله‌گران از استراتژی‌های مختلفی برای کسب سود در شرایط مختلف بازار استفاده می‌کنند که یکی از آن‌ها پوزیشن‌های لانگ و شورت است. پوزیشن لانگ (Long Position) به معنای خرید یک دارایی با انتظار افزایش قیمت آن در آینده است، در حالی که پوزیشن شورت (Short Position) به معنای فروش یک دارایی با پیش‌بینی کاهش قیمت آن و خرید مجدد در قیمت پایین‌تر است. این دو نوع پوزیشن به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که هم از روند صعودی و هم از روند نزولی بازار از طریق صرافی ارز دیجیتال، بهره‌مند شوند و نقش مهمی در استراتژی‌های معاملاتی پیشرفته دارند. در این مقاله به بررسی این موضوع می‌پردازیم و به این سوال اساسی پاسخ می‌دهیم که پوزیشن لانگ و شورت چیست؟

تعریف معامله لانگ

معامله لانگ (Long Position) به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن معامله‌گر یک دارایی را با این انتظار که قیمت آن در آینده افزایش خواهد یافت، خریداری می‌کند. این استراتژی معمولاً در بازارهای صعودی استفاده می‌شود که در آن معامله‌گر پیش‌بینی می‌کند که قیمت یک ارز دیجیتال، سهام یا هر نوع دارایی دیگر در حال رشد است. وقتی یک فرد وارد معامله لانگ می‌شود، به‌نوعی دارایی را با این هدف خریداری می‌کند که آن را در آینده با قیمتی بالاتر بفروشد و از این افزایش قیمت سود کند. به عنوان مثال، اگر معامله‌گری پیش‌بینی کند که قیمت بیت‌کوین از 65 هزار دلار به 70 هزار دلار می‌رسد، اقدام به خرید بیت کوین می‌کند. بیت‌کوین را در 65 هزار دلار می‌خرد و سپس زمانی که قیمت به 70 هزار دلار رسید، آن را می‌فروشد و سود حاصل از تفاوت قیمت را کسب می‌کند.
در معاملات لانگ، سود زمانی به دست می‌آید که قیمت دارایی مورد نظر افزایش یابد. از طرف دیگر، اگر قیمت دارایی پس از خرید کاهش یابد، معامله‌گر دچار ضرر می‌شود. بنابراین، معامله لانگ در بازارهای صعودی، یا زمانی که اخبار و تحلیل‌ها نشان‌دهنده رشد قیمت‌ها هستند، رایج است. این نوع معامله به دانش خوب از تحلیل تکنیکال، فاندامنتال و استفاده درست از اهرم معاملاتی (Leverage) نیاز دارد تا معامله‌گر بتواند بهترین زمان برای ورود به معامله و خروج از آن را شناسایی کند.

استفاده از اهرم مالی در معاملات لانگ و شورت

تعریف معامله شورت

معامله شورت (Short Position) به وضعیتی گفته می‌شود که در آن معامله‌گر یک دارایی را با این پیش‌بینی که قیمت آن کاهش خواهد یافت، می‌فروشد. در این حالت، معامله‌گر دارایی را از کارگزاری قرض می‌گیرد، آن را با قیمت فعلی می‌فروشد و امیدوار است که در آینده بتواند همان دارایی را با قیمتی پایین‌تر خریداری کرده و به کارگزاری بازگرداند. سود حاصل از معامله شورت از تفاوت بین قیمت فروش اولیه و قیمت خرید مجدد به دست می‌آید. برای مثال، اگر معامله‌گری پیش‌بینی کند که قیمت اتریوم از 3000 دلار به 1500 دلار کاهش می‌یابد، ابتدا اتریوم را در 3000 دلار قرض می‌گیرد و می‌فروشد و سپس وقتی قیمت به 1500 دلار رسید، آن را خریداری کرده و قرض خود را پس می‌دهد.
معامله شورت به طور ویژه در بازارهای نزولی استفاده می‌شود. این استراتژی به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که حتی در زمان کاهش قیمت‌ها نیز از بازار سود ببرند. با این حال، این نوع معامله دارای ریسک بالایی است، زیرا اگر قیمت دارایی برخلاف پیش‌بینی معامله‌گر افزایش یابد، ضررهای او می‌تواند به‌صورت تصاعدی افزایش یابد.

تفاوت پوزیشن لانگ و شورت چیست؟

پوزیشن‌های لانگ و شورت دو استراتژی اصلی در معاملات بازارهای مالی، به ویژه بازار ارزهای دیجیتال، هستند که به معامله‌گران امکان می‌دهند از هر دو جهت صعودی و نزولی قیمت‌ها سود کسب کنند. در یک پوزیشن لانگ، معامله‌گر یک دارایی را می‌خرد به این امید که قیمت آن افزایش یابد، در حالی که در پوزیشن شورت، معامله‌گر دارایی را با انتظار کاهش قیمت می‌فروشد، حتی اگر آن دارایی را در اختیار نداشته باشد. این دو استراتژی، هرکدام نیاز به تحلیل و پیش‌بینی درست روندهای بازار دارند و بر اساس جهت حرکت قیمت به کار گرفته می‌شوند.
⦁ جهت بازار: در پوزیشن لانگ، معامله‌گر از افزایش قیمت دارایی سود می‌برد. هرچه قیمت بالاتر برود، سود بیشتر می‌شود. در مقابل، در پوزیشن شورت، معامله‌گر با کاهش قیمت دارایی سود کسب می‌کند و با افزایش قیمت، دچار ضرر می‌شود.
⦁ هدف از معامله: هدف اصلی پوزیشن لانگ، خرید دارایی با قیمت پایین و فروش آن با قیمت بالاتر در آینده است. در حالی که در پوزیشن شورت، معامله‌گر دارایی را با قیمت فعلی می‌فروشد به امید اینکه آن را در آینده با قیمت پایین‌تر خریداری کند.
⦁ ریسک‌ها: در پوزیشن لانگ، ریسک محدود به کاهش قیمت دارایی است، به این معنا که قیمت نمی‌تواند به کمتر از صفر برسد. اما در پوزیشن شورت، ریسک بیشتر است زیرا اگر قیمت دارایی به‌طور نامحدود افزایش یابد، ضرر معامله‌گر می‌تواند بسیار بزرگ شود.
⦁ سود بالقوه: در پوزیشن لانگ، سود بالقوه به میزان افزایش قیمت دارایی بستگی دارد و تا زمانی که قیمت افزایش یابد، سود افزایش پیدا می‌کند. اما در پوزیشن شورت، سود حداکثری به صفر رسیدن قیمت دارایی محدود است، به این معنا که معامله‌گر می‌تواند نهایتاً از افت کامل قیمت بهره‌مند شود.

مراحل لانگ کردن ارزهای دیجیتال

در این قسمت به بررسی مراحل باز کردن پوزیشن لانگ در بازار ارزهای دیجیتال، می‌پردازیم.
⦁ تحلیل بازار و انتخاب ارز دیجیتال: ابتدا باید تحلیل‌های تکنیکال و فاندامنتال انجام شود تا روند بازار و قیمت ارزهای دیجیتال به‌درستی پیش‌بینی شود. برای لانگ کردن، معامله‌گر به دنبال ارز دیجیتالی است که انتظار می‌رود قیمت آن در آینده افزایش یابد. ابزارهایی مانند نمودارهای قیمت، اندیکاتورهای تکنیکال و اخبار مرتبط با بازار کمک می‌کنند تا تصمیم‌گیری بهتری انجام شود.
⦁ ورود به صرافی و انتخاب پوزیشن لانگ: بعد از تحلیل، معامله‌گر وارد پلتفرم معاملاتی یا صرافی می‌شود و دارایی دیجیتالی موردنظر خود را انتخاب می‌کند. در بخش معاملات فیوچرز یا مارجین، گزینه لانگ یا “Buy” را انتخاب کرده و تعیین می‌کند که چه مقدار از دارایی را می‌خواهد بخرد.
⦁ تعیین مقدار سرمایه و لوریج: معامله‌گر باید میزان سرمایه‌ای که قصد دارد وارد معامله کند را مشخص کند. در بسیاری از صرافی‌ها، امکان استفاده از لوریج (Leverage) برای افزایش قدرت خرید وجود دارد. استفاده از لوریج می‌تواند سود احتمالی را افزایش دهد اما ریسک بیشتری نیز به همراه دارد.
⦁ تنظیم حد ضرر و حد سود: برای مدیریت ریسک، معامله‌گر حد ضرر (Stop Loss) و حد سود (Take Profit) را تنظیم می‌کند. این مقادیر کمک می‌کنند که اگر قیمت دارایی برخلاف پیش‌بینی کاهش یابد، معامله به‌طور خودکار بسته شود تا از زیان زیاد جلوگیری شود.

تعریف معامله شورت

معامله شورت (Short Position) به وضعیتی گفته می‌شود که در آن معامله‌گر یک دارایی را با این پیش‌بینی که قیمت آن کاهش خواهد یافت، می‌فروشد. در این حالت، معامله‌گر دارایی را از کارگزاری قرض می‌گیرد، آن را با قیمت فعلی می‌فروشد و امیدوار است که در آینده بتواند همان دارایی را با قیمتی پایین‌تر خریداری کرده و به کارگزاری بازگرداند. سود حاصل از معامله شورت از تفاوت بین قیمت فروش اولیه و قیمت خرید مجدد به دست می‌آید. برای مثال، اگر معامله‌گری پیش‌بینی کند که قیمت اتریوم از 3000 دلار به 1500 دلار کاهش می‌یابد، ابتدا اتریوم را در 3000 دلار قرض می‌گیرد و می‌فروشد و سپس وقتی قیمت به 1500 دلار رسید، آن را خریداری کرده و قرض خود را پس می‌دهد.
معامله شورت به طور ویژه در بازارهای نزولی استفاده می‌شود. این استراتژی به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که حتی در زمان کاهش قیمت‌ها نیز از بازار سود ببرند. با این حال، این نوع معامله دارای ریسک بالایی است، زیرا اگر قیمت دارایی برخلاف پیش‌بینی معامله‌گر افزایش یابد، ضررهای او می‌تواند به‌صورت تصاعدی افزایش یابد.

تفاوت پوزیشن لانگ و شورت چیست؟

پوزیشن‌های لانگ و شورت دو استراتژی اصلی در معاملات بازارهای مالی، به ویژه بازار ارزهای دیجیتال، هستند که به معامله‌گران امکان می‌دهند از هر دو جهت صعودی و نزولی قیمت‌ها سود کسب کنند. در یک پوزیشن لانگ، معامله‌گر یک دارایی را می‌خرد به این امید که قیمت آن افزایش یابد، در حالی که در پوزیشن شورت، معامله‌گر دارایی را با انتظار کاهش قیمت می‌فروشد، حتی اگر آن دارایی را در اختیار نداشته باشد. این دو استراتژی، هرکدام نیاز به تحلیل و پیش‌بینی درست روندهای بازار دارند و بر اساس جهت حرکت قیمت به کار گرفته می‌شوند.
⦁ جهت بازار: در پوزیشن لانگ، معامله‌گر از افزایش قیمت دارایی سود می‌برد. هرچه قیمت بالاتر برود، سود بیشتر می‌شود. در مقابل، در پوزیشن شورت، معامله‌گر با کاهش قیمت دارایی سود کسب می‌کند و با افزایش قیمت، دچار ضرر می‌شود.
⦁ هدف از معامله: هدف اصلی پوزیشن لانگ، خرید دارایی با قیمت پایین و فروش آن با قیمت بالاتر در آینده است. در حالی که در پوزیشن شورت، معامله‌گر دارایی را با قیمت فعلی می‌فروشد به امید اینکه آن را در آینده با قیمت پایین‌تر خریداری کند.
⦁ ریسک‌ها: در پوزیشن لانگ، ریسک محدود به کاهش قیمت دارایی است، به این معنا که قیمت نمی‌تواند به کمتر از صفر برسد. اما در پوزیشن شورت، ریسک بیشتر است زیرا اگر قیمت دارایی به‌طور نامحدود افزایش یابد، ضرر معامله‌گر می‌تواند بسیار بزرگ شود.
⦁ سود بالقوه: در پوزیشن لانگ، سود بالقوه به میزان افزایش قیمت دارایی بستگی دارد و تا زمانی که قیمت افزایش یابد، سود افزایش پیدا می‌کند. اما در پوزیشن شورت، سود حداکثری به صفر رسیدن قیمت دارایی محدود است، به این معنا که معامله‌گر می‌تواند نهایتاً از افت کامل قیمت بهره‌مند شود.

مراحل لانگ کردن ارزهای دیجیتال

در این قسمت به بررسی مراحل باز کردن پوزیشن لانگ در بازار ارزهای دیجیتال، می‌پردازیم.
⦁ تحلیل بازار و انتخاب ارز دیجیتال: ابتدا باید تحلیل‌های تکنیکال و فاندامنتال انجام شود تا روند بازار و قیمت ارزهای دیجیتال به‌درستی پیش‌بینی شود. برای لانگ کردن، معامله‌گر به دنبال ارز دیجیتالی است که انتظار می‌رود قیمت آن در آینده افزایش یابد. ابزارهایی مانند نمودارهای قیمت، اندیکاتورهای تکنیکال و اخبار مرتبط با بازار کمک می‌کنند تا تصمیم‌گیری بهتری انجام شود.
⦁ ورود به صرافی و انتخاب پوزیشن لانگ: بعد از تحلیل، معامله‌گر وارد پلتفرم معاملاتی یا صرافی می‌شود و دارایی دیجیتالی موردنظر خود را انتخاب می‌کند. در بخش معاملات فیوچرز یا مارجین، گزینه لانگ یا “Buy” را انتخاب کرده و تعیین می‌کند که چه مقدار از دارایی را می‌خواهد بخرد.
⦁ تعیین مقدار سرمایه و لوریج: معامله‌گر باید میزان سرمایه‌ای که قصد دارد وارد معامله کند را مشخص کند. در بسیاری از صرافی‌ها، امکان استفاده از لوریج (Leverage) برای افزایش قدرت خرید وجود دارد. استفاده از لوریج می‌تواند سود احتمالی را افزایش دهد اما ریسک بیشتری نیز به همراه دارد.
⦁ تنظیم حد ضرر و حد سود: برای مدیریت ریسک، معامله‌گر حد ضرر (Stop Loss) و حد سود (Take Profit) را تنظیم می‌کند. این مقادیر کمک می‌کنند که اگر قیمت دارایی برخلاف پیش‌بینی کاهش یابد، معامله به‌طور خودکار بسته شود تا از زیان زیاد جلوگیری شود.

حد ضرر، ابزار کلیدی در مدیریت ریسک و سرمایه

⦁ مانیتور کردن و بستن پوزیشن: پس از ورود به پوزیشن لانگ، معامله‌گر باید وضعیت بازار را زیر نظر داشته باشد. زمانی که قیمت به حد موردنظر رسید یا شرایط بازار تغییر کرد، معامله‌گر می‌تواند به‌صورت دستی یا خودکار پوزیشن خود را ببندد و سود یا زیان را تحقق بخشد.

مراحل شورت کردن ارزهای دیجیتال

مراحل باز کردن پوزیشن شورت در بازار ارزهای دیجیتال همانند پوزیشن لانگ است، با این تفاوت که معامله‌گر باید به دنبال ارزهایی باشد که انتظار کاهش قیمت از آن‌ها می‌شود. پس از انتخاب ارز مورد نظر، با مراجعه به صرافی، اقدام به باز کردن پوزشن شورت می‌کند.

مزایا و معایب لانگ پوزیشن

پوزیشن لانگ به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که از افزایش قیمت دارایی‌های دیجیتال سود ببرند. این نوع معامله به‌ویژه در بازارهای صعودی محبوب است، زیرا زمانی که قیمت‌ها روند افزایشی دارند، سود بالقوه بیشتری به دست می‌آید. با این حال، مانند هر استراتژی معاملاتی دیگری، لانگ کردن نیز مزایا و معایب خاص خود را دارد که باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد.
⦁ سود در بازارهای صعودی: لانگ کردن به شما امکان می‌دهد از افزایش قیمت یک دارایی سود ببرید. هر چه قیمت بالاتر برود، سود بیشتری کسب خواهید کرد.
⦁ مدیریت ریسک آسان‌تر: در پوزیشن لانگ، ریسک ضرر محدود است زیرا قیمت دارایی نمی‌تواند به کمتر از صفر برسد، بنابراین ضرر بالقوه محدود است.
⦁ استفاده از لوریج برای سود بیشتر: برخی صرافی‌ها امکان استفاده از لوریج را فراهم می‌کنند که با آن می‌توان با سرمایه کمتری، سود بیشتری به دست آورد.
⦁ خطر از دست دادن فرصت در بازارهای نزولی: اگر بازار در روند نزولی قرار گیرد، ممکن است فرصت‌های سودآوری در معاملات شورت از دست برود.
⦁ ریسک نگهداری دارایی: در صورت کاهش ناگهانی قیمت، معامله‌گر باید یا دارایی را نگه دارد و منتظر افزایش قیمت بماند، یا آن را با ضرر بفروشد.

مزایا و معایب پوزیشن شورت

پوزیشن شورت نیز به معامله‌گران امکان می‌دهد حتی در بازارهای نزولی و با کاهش قیمت‌ها سود کنند. این نوع معامله به‌ویژه برای مواقعی که بازار تحت فشار فروش است، مفید است. با این حال، شورت کردن نیز همراه با ریسک‌ بوده و ممکن است در صورت افزایش غیرمنتظره قیمت، ضررهای سنگینی به همراه داشته باشد.
⦁ سود در بازارهای نزولی: شورت کردن به شما این قابلیت را ارائه می‌دهد تا از کاهش قیمت دارایی‌ها سود ببرید، که این ویژگی در بازارهای نزولی بسیار مفید است.
⦁ استفاده از لوریج برای سود بیشتر: همانند پوزیشن لانگ، در پوزیشن شورت نیز می‌توان از لوریج استفاده کرد که امکان کسب سود بیشتری با سرمایه کمتر را فراهم می‌کند.
⦁ تنوع در استراتژی معاملاتی: شورت کردن ابزار قدرتمندی برای معامله‌گران است تا در هر دو جهت صعودی و نزولی بازار، فرصت سودآوری داشته باشند.
⦁ ریسک نامحدود افزایش قیمت: برخلاف پوزیشن لانگ که ریسک آن در به صفر رسیدن قیمت محدود است، در پوزیشن شورت اگر قیمت دارایی افزایش یابد، ضرر می‌تواند نامحدود باشد.
⦁ نیاز به تحلیل دقیق: شورت کردن به تحلیل دقیق‌تری نیاز دارد زیرا بازارها می‌توانند برخلاف پیش‌بینی شما به‌طور غیرمنتظره‌ای صعود کنند و ضررهای سنگینی به بار آورند.

شورت اسکوئیز چیست؟

شورت اسکوئیز (Short Squeeze) به وضعیتی در بازار گفته می‌شود که در آن قیمت یک دارایی به‌سرعت و به‌شدت افزایش می‌یابد، و باعث می‌شود معامله‌گرانی که پوزیشن شورت باز کرده‌اند (یعنی انتظار کاهش قیمت داشته‌اند) مجبور شوند برای جلوگیری از ضرر بیشتر، موقعیت‌های خود را ببندند. این اتفاق به این دلیل رخ می‌دهد که وقتی قیمت برخلاف پیش‌بینی معامله‌گران شورت افزایش می‌یابد، آن‌ها مجبور می‌شوند برای بازپرداخت دارایی‌های قرض گرفته‌شده، اقدام به خرید مجدد کنند. این افزایش ناگهانی تقاضا باعث می‌شود که قیمت دارایی به‌سرعت افزایش یابد و فشار بیشتری به معامله‌گران شورت وارد شود.
به طور کلی شورت اسکوئیز معمولاً زمانی رخ می‌دهد که درصد بالایی از معامله‌گران در یک دارایی خاص پوزیشن شورت باز کرده‌اند و یک رویداد غیرمنتظره یا یک خبر مثبت باعث افزایش قیمت می‌شود. در نتیجه، معامله‌گران شورت برای جلوگیری از ضرر بیشتر به‌سرعت اقدام به خرید دارایی می‌کنند که این فشار خرید اضافه، روند صعودی قیمت را تشدید می‌کند.

پوزیشن لانگ اهرم‌دار

پوزیشن لانگ اهرم‌دار (Leverage Long Position) به معامله‌ای گفته می‌شود که در آن معامله‌گر با استفاده از اهرم (Leverage) سرمایه‌ای بیشتر از موجودی اصلی خود وارد بازار می‌کند. این روش به معامله‌گر این امکان را می‌دهد که با سرمایه کمتری سود بالقوه بیشتری کسب کند. برای مثال، اگر یک معامله‌گر ۱۰۰۰ دلار داشته باشد و از اهرم ۱۰ برابر استفاده کند، می‌تواند معادل ۱۰ هزار دلار ارز دیجیتال بخرد. این پوزیشن برای بازارهای صعودی مناسب است و می‌تواند سود را افزایش دهد اما همزمان ریسک را نیز بالا می‌برد.
فرض کنید معامله‌گری ۱۰۰۰ دلار دارد و پیش‌بینی می‌کند که قیمت یک ارز از ۳۰,۰۰۰ دلار به ۳۵,۰۰۰ دلار خواهد رسید. او از اهرم ۵ برابری استفاده می‌کند و ۵۰۰۰ دلار می‌خرد. اگر قیمت ارز مورد نظر واقعاً به ۳۵,۰۰۰ دلار برسد، سود او ۱۶.۶ درصد از ۵۰۰۰ دلار است، یعنی ۸۳۳ دلار، در حالی که اگر بدون اهرم معامله کرده بود، سود او تنها ۱۶۶ دلار بود. البته اگر قیمت کاهش یابد، ضرر نیز به همان نسبت افزایش خواهد یافت.

پوزیشن شورت اهرم‌دار

پوزیشن شورت اهرم‌دار (Leverage Short Position) به معامله‌ای گفته می‌شود که در آن معامله‌گر با استفاده از اهرم، دارایی بیشتری از آنچه که واقعاً در اختیار دارد، قرض می‌گیرد و می‌فروشد به امید اینکه قیمت آن کاهش یابد. این روش به معامله‌گر اجازه می‌دهد که در بازارهای نزولی از کاهش قیمت دارایی‌ها سود ببرد و از اهرم برای افزایش سود بالقوه استفاده کند. هرچند همان‌طور که سود با استفاده از اهرم بیشتر می‌شود، ریسک و احتمال زیان نیز بالاتر می‌رود.
به‌عنوان مثال، فرض کنید یک معامله‌گر پیش‌بینی می‌کند که قیمت یک ارز از ۲۰۰۰ دلار به ۱۵۰۰ دلار کاهش می‌یابد. او با استفاده از اهرم ۳ برابری ۳۰۰۰ دلار از آن ارز را قرض می‌گیرد و آن را می‌فروشد. اگر قیمت به ۱۵۰۰ دلار برسد، معامله‌گر می‌تواند دارایی مورد معامله‌ را با قیمت پایین‌تری بخرد و قرض خود را بازپرداخت کند و از تفاوت قیمت سود ببرد. در این حالت، سود او از اهرم افزایش یافته، اما اگر قیمت برخلاف پیش‌بینی او افزایش یابد، ضرر او نیز به‌صورت تصاعدی بیشتر خواهد شد.

جمع‌بندی

پوزیشن‌های لانگ و شورت ابزارهای کلیدی در بازار ارزهای دیجیتال هستند که به معامله‌گران امکان می‌دهند هم از افزایش و هم از کاهش قیمت‌ها سود ببرند. در پوزیشن لانگ، معامله‌گر با خرید یک دارایی به امید افزایش قیمت، از روندهای صعودی بازار بهره می‌برد، در حالی که در پوزیشن شورت، معامله‌گر با فروش دارایی قرض‌گرفته‌شده، از کاهش قیمت‌ها سود می‌کند. هرچند این استراتژی‌ها می‌توانند بسیار سودآور باشند، اما ریسک‌های زیادی نیز به همراه دارند، به‌ویژه هنگام استفاده از اهرم که می‌تواند سود و ضرر را به‌طور تصاعدی افزایش دهد. بنابراین، شناخت دقیق بازار، تحلیل تکنیکال و مدیریت ریسک، برای موفقیت در این نوع معاملات ضروری است.

سوالات متداول

پوزیشن لانگ چیست؟ پوزیشن لانگ به معنای خرید یک دارایی با این انتظار است که قیمت آن در آینده افزایش یابد تا بتوان آن را با سود بیشتری فروخت.
پوزیشن شورت چیست؟ پوزیشن شورت به معامله‌ای گفته می‌شود که در آن معامله‌گر دارایی را قرض می‌گیرد و می‌فروشد، به این امید که در آینده با قیمت پایین‌تر آن را بازخرید کرده و سود کسب کند.
شورت اسکوئیز چیست؟ شورت اسکوئیز زمانی رخ می‌دهد که افزایش ناگهانی قیمت دارایی باعث می‌شود معامله‌گران شورت مجبور به خرید مجدد دارایی شوند، که این تقاضا قیمت را بیشتر افزایش می‌دهد.
پوزیشن اهرم‌دار چیست؟ پوزیشن اهرم‌دار به معامله‌ای گفته می‌شود که در آن معامله‌گر با قرض گرفتن سرمایه اضافی، سود یا زیان خود را با چند برابر افزایش می‌دهد.